niedomagać — ndk I, niedomagaćam, niedomagaćasz, niedomagaćają, niedomagaćaj, niedomagaćał «być niezupełnie zdrowym, często chorować, zapadać na zdrowiu» Zaczęła niedomagać. Od dawna niedomaga na serce. przen. «nie dopisywać, szwankować, mieć braki, usterki»… … Słownik języka polskiego
kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… … Słownik frazeologiczny
cherlać — ndk I, cherlaćam, cherlaćasz, cherlaćają, cherlaćaj, cherlaćał «być przez dłuższy czas słabym, mizernym, cierpiącym, chorowitym; podupadać na zdrowiu; marnieć, kwękać, niedomagać» Cherlać od wczesnej młodości … Słownik języka polskiego
chronicznie — przysłów. od chroniczny Chronicznie zaziębiony, głodny. Chronicznie niedomagać … Słownik języka polskiego
kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… … Słownik języka polskiego
kuleć — ndk III, kulećeję, kulećejesz, kulećlał, kulećeli «utykać na nogę wskutek wady organicznej, okaleczenia albo chwilowego bólu» Szedł z lekka kulejąc. Kulała od urodzenia. przen. «źle się rozwijać, niedomagać, szwankować» Rozmowa kulała.… … Słownik języka polskiego
kwękać — ndk I, kwękaćam, kwękaćasz, kwękaćają, kwękaćaj, kwękaćał pot. «czuć się niezdrowym, niedomagać; narzekać, utyskiwać» Była całe życie słaba i kwękająca … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niedomaganie — n I 1. rzecz. od niedomagać. 2. lm D. niedomaganiegań «brak zdrowia; objaw choroby, zaburzenia w funkcjonowaniu jakiegoś organu wewnętrznego» Nękały go niedomagania wieku starczego. Niedomaganie serca, żołądka. przen. «usterka, wada, brak»… … Słownik języka polskiego
cherlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cherlaćam, cherlaća, cherlaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być słabowitym, chorowitym; także podupadać na zdrowiu; niedomagać, kwękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cherlać od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
